ՎԻՐԱԾԱՂԻԿՆԵՐ Վիրածաղիկներ կան իմ ձեռքերի մէջ, Շուրթերիս վրայ աղօթքն է բուրում: Վշտի լճակում ձկներն են լողվոր, Նրանց աչքերում ձանձրոյթն է լողում: Երկինքը փռուել լոյսի հովիտում Մշուշի խոնաւ եղեամն է խմում Եւ վերջալոյսի թաղանթներով մուգ Թալկացող ստուերներն են գիշերում: Վիրածաղիկներ կան իմ ձեռքերի մէջ, Ձկների նման անշշունջ եւ լուռ: Աչքերիս վրայ թրջոցներն են հանգչող՝ Տեսիլքն է լողում նրանց յոյզերում: Իջնում է մուժը մթի սափորից, Ծնկած բեռների տքնանքն է կրում: Հայելու տարտամ, անգորով գրկում Օրուայ տենչանքն է անխռով մարում: Վիրածաղիկներ կային իմ ձեռքերի մէջ… ՏԱՐՓՈՒՀԻ Իղձերի չքնա՜ղ տարփուհի, Քո բուրմունքից գարշահոտ, Մարեց երազը բախտի: Փռուել ես մեղքի ջրերում, Յոյզերդ ես ծածանում պապագ:…

Քայլերս այնտեղ եմ ուղղում, որ ամեն ինչ անսովոր է ինձ համար: Տարօրինակ է՝ այսքան ժամանակ լողում ենք անորոշությունում ու չենք խորտակվում: Հայրենիք, միակ ձգտումս կերպարդ աղավաղումից փրկելն է: Մտքերս կախվում են հուշերի պարանից` ծայրից ծայր, իրականում ես ներկայում չեմ, կամ այնքան եմ այնտեղ, որքան քեզ համար ընկած տղաները: Ուրվական եմ, թափառում եմ անձավներում, ուր ասքեր են նիրհում ընկածների մասին: Հողը աղակալում է սպասման ճանապարհին: Մայրաքաղաքում բարձրացող շքեղ պալատները անբնակիչ են, ամեն իրիկուն նրանց պատուհաններին մոմեր եմ վառում, որ բոցավառվի սպասման հույսը: Խտացող գույներում ամենաշնչահեղձը ես եմ: Ամենաշատը ես եմ սպասում տղաների վերադարձին: * * * Մեղեդին, որ այլևս լսելի չէ,…