
Հերմինե Ավագյան / Բոլորը գնում են, բացի պատերազմից
Մի ժամանակ մանկությունս վազում էր Մարտունու փողոցներով, անցնում էր բոլոր թաղերով, կանչում ընկերներիս ու թափառում…
Մի ժամանակ մանկությունս վազում էր Մարտունու փողոցներով, անցնում էր բոլոր թաղերով, կանչում ընկերներիս ու թափառում…
Արևածագը կանչեց նրան, բայց նա փախավ դեպի ծառերի ստվերը: Փախավ այնպես, ինչպես եղնիկը՝ աչքը որսորդի…
Հարյուր տարի երևի բջջային հեռախոս չունենայինք, եթե իր նոր պլաններով հանդես չգար…
Դուք կարո՞ղ եք հավաքել ամպերը ձեր ափերի մեջ. գիտեմ, չեք կարող, որովհետեւ ինձ երազումս ասել…
ԱՂԱՎՆԻՆԵՐԻ ՎԵՐԱԴԱՐՁԸ Երկնքի բաց կապույտի մեջ ճախրում էին աղավնիները, իսկ Սերոբը նստել էր սպիտակ ծաղիկներով…
Ի՜նչ լավ է, որ ժամանակակիցն ենք հայ երաժշտարվեստի դարակազմիկ երևույթի՝ Հովհաննես Չեքիջյանի՝ Պոլսի մեր ազնվական…
– Մերի՛… Ձայնը դավաճանեց: Այն հնչեց պաղատանքին, թեև ինքն ամենևին այն շան վիճակում չէր, որին…
Եթէ չդառնաք ու չլինէք մանուկների պէս, երկնքի արքայութիւնը չէք մտնի: ՄԱՏԹԷՈՍ Տատս: Գլուխս առնում էր…
Արցախյան ավանդական փայտե տաշտում խմորը հունցվելուց և քացախվելուց հետո թոնրի համար պուլ-պուլ էր արվում: Ամենավերջին…
Լույսի նվազ շողը թրթռաց դռան գորշ մակերեսին, կանգ առավ զանգի կոճակի վրա: Տղան թեթեւակի սեղմեց…
Լալաբեկանց տան խայտառակությունը որ բացվեց, Արգամը Կարյագինոյից ձմեռվա բուք-բորանին ոտով եկավ հասավ տուն, Թաղեր, եկավ…
ԽՈՍՔ ԳՐՉԱԿՑԻ Նելսոն Հայրումյանին ճանաչում եմ ուսանողական տարիներից: Նա ինձ համար միշտ էլ եղել է…